Salif Keita'nın Cesaria Evora ile yaptığı bu düeti duyduğum ilk andan beri Antalya'yı ve Lara kumsalından izlediğim günbatımlarını düşünüyorum. Yamore buram buram yaz, deniz, kum kokuyor; hatta dudaklarımda hissedebiliyorum denizin tuzunu. Güneş ufuk çizgisine yaklaşırken mücevher gibi ışıltılar saçan denizi anımsıyorum. Göğün renkleri koyulurken dağların heybetli ve mora çalan görüntüsünün belirginleşmesini anımsıyorum. Denizde oynamakta olan çocukların cıvıltısını, yetişkinlerin kahkahalarını anımsıyorum. Ne şarkı imiş... Boğazıma kadar özleme gömüldüm.
0 yorum:
Yorum Gönder