5 Ağustos 2010 Perşembe

Ezginin Günlüğü "Şehir"

İnsanın en büyük zaafı "arayış"ı. Bu çözümsüz huy, bu daha'yı, en'i, başka'yı, farklı'yı arama güdüsü, özünü kirletti ruhun. En azından bana göre böyle bu. Aramaya son vermenin, durmanın, kalmanın naif yanını göremez olduk. Ne varsa harcamaya razıyız "aramak" uğruna. Egonun en şaşmaz oyuncağının "arayış" olduğunu kulak ardı etmişiz. Göremiyoruz. Ama Kavafis görmüş. Bütün arayışların nafileliği için gelsin günün şarkısı. Şehir'e buradan buyurun:

https://youtu.be/1GBrN_dUXmU

4 yorum:

ABSOLUT - eklektik dedi ki...

simyacıyı okudunmu bilmem. u kıtapta bır coban bır hazınenın ugruna yollara düser, çölü bile aşmak zorunda kalır orada bır kahınmıydı büyücümüydü ona hazınenın evınde saklı oldugunu söyler. eve döner ve hazıneyı bulur. oysa bız hazıneyı evımızden baska heryerde ayıyoruz. hazıne evde bıryere gıtmemıze gerek yok. ama ego hazıneyı bulmamızı ıstemedıgı ıcın bızı devamlı yollara vuruyor.

earinna dedi ki...

Simyacı benim için çok önemli bir kitaptır. Defalarca okudum. Kendi içine yaptığı yolculuğu tamamlamayı başardığında hazinenin yerinin yıllar boyunca başını yasladığı noktada anlıyordu simyacı. Bu türlü bakmayı başarabilecek bir insan evladı olduğunu düşünmüyorum dünya üzerinde. Egonun neden hep daha fazlasını istediğini anlayamıyorum. Özellikle de herşeye sahip olduğumuz zamanlarda.

ABSOLUT - eklektik dedi ki...

benım simyacıdan anladıgım ne ararsak içimizde aramamız gerektıgı. yanı hersey ıcımızde. ama ıste basıt gıbı görünsede bu cok cetın bır yolculuk. ben bırden fazla oyle ınsan bılıyorum, neden olmasın dünyada hersey mümkün.
ego doymak bılmez, hep kendını gelecege projekte eder. cünkü an da varolamaz.
ama yınede egomuzu sevmemız lazım:=)

earinna dedi ki...

Ne kadar şanslı bir insanmışsın Absolut. Çevrende "başaran" insanlar varmış. Egosuna hakim olabilmiş kimse tanımadım ben. Egosunun istediği yöne giderken çevresindekileri kırıp incitmeyen bir tek kişi de girmedi yakın çevreme.

Kurduğun cümleyi çok sevdim. Anda varolmayı bilmeyen, gelecekten daha fazla şey koparabileceğine şartlanmış egolarla yaşamaya çabalıyoruz. Ve açıkçası ego kavramını bu yönüyle sevebileceğimi hiç sanmıyorum. Vakti gelmiş Simyacı'yı yeniden okumanın. İnancımı yenilemek istiyorum.

Yorum Gönder