Her nasılsa vakit yaratıp, sessizce köşeme çekildim bu hafta sonu.
Ait olduğum kentte, ait olduğum evde, ait olduğum odada sessizce durdum.
Kanat Atkaya bu tabiri kullanır yazılarında.
Kendisine ne yaptığını soranlara "duruyorum" der.
Durmak güzel şeydir.
Ben de öyle yaptım.
Karışıklık ve atraksiyonun hiç eksik olmadığı ya da oldurtulmadığı bir hayatta ömrünün son dönemecini aşıp emekliliğe ayrılmış bir memur edasıyla çöreklendim olduğum yere.
Sessizlik...
Daha sık bir araya gelmeliyim sayın sessizlikle.
Durmayı daha sık yinelemeliyim bir de.
Evet.
Hayat boğaza yapışmayı kestiğinde, güzel.
25 Aralık 2011 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder