Hergün bir kez daha sınıfta kalıyor insanlık. Ve buna şahitlik etme görevini idame ettirirken soruyorum kendime: Neden, neden "insan olamayanları" aramızda barındırmak zorunda kalıyoruz? Biliyorum. Karmaşık ölçütleri var insanı insan olarak tanımlamaya yarayan özelliklerin. Mesela vicdan, mesela vefa, mesela dürüstlük, mesela ahlak, mesela alçakgönüllülük. Bunlardan en az ikisine sahip olmayan kaç insan tanıdınız?
Öylesine yılışık bir adam tanıdım ki bunlardan hiçbirine sahip olmaksızın yaşarken, kendisini "insan" olarak tanımlıyordu. Ve aklını kendi kendisiyle bozmuş öylesine bir kadın tanıdım ki allahın istisnasız her günü saatlerce kendisinden dem vururken çevresindeki bir tek insana bir tek cümle kurma hakkı tanımıyordu. Şimdi ben bunlara insan mı demeliyim?
Yetinmeyi bilmek, halden anlamak, düşünceli davranmak, çevresini de en az kendisini düşündüğü kadar düşünmek, özeleştiri yapmayı bilmek... Çevrenizdeki kaç kişide gözlemliyorsunuz bu olmazsa olmaz insani özellikleri?
Neden insanlıktan nasibini alamamış ancak her nasılsa bir gereksiz yaşam formuna dönüşmeyi başarmış böylesi yaratıklarla birarada yaşamak zorundayız? Bu soruyu kendinize hiç sordunuz mu?
0 yorum:
Yorum Gönder