Beni Unutmayın

Blogumun sevgili ve sayısı kuş kadar takipçileri,
Son günlerdeki bu atıl hal, bu sessiz duruş hep benim dibe doğru inip dalgıçlık merakı gösteren moralim yüzündendir. Haliyle şikayetçiyim.
Durulmayı hiç sevmeyen hayatımın kendisini dalgıç sanan moralimin dolduruşuna gelip fırtınalı deniz şizofrenisi (e tabi eksik kalır mı hayat, nalet moral hazır atraksiyona geçmişken) geliştirmesinden mütevellit oradan oraya savrulmaktayım ki bundan da şikayetçiyim.
En fenası, insanların insalıklarından çıkmak konusundaki inat halinden şikayetçiyim. Fakat sanırım bu sorunlarımın en küçüğü. Ne de olsa insansıgillerin düzgün hal ve tavır içerisine girmesi Polyanna salağı tarafından bile beklenemezdi (yoksa???).
Demem o ki, bir depresyona girip dönücem. Beni unutmayın anacım...